Kanalizasyon borusuna havalandırma borusu nasıl bağlanır. Özel bir evde kanalizasyon için havalandırma - sistem seçimi ve kurulum tavsiyesi. Havalandırma kanalizasyon borularının kullanımına alternatif

Kanal sınıflandırması

Sistem tasarımı bağlantı yönteminin seçimini etkiler. Ayrıca, yerleştirme yöntemi çalışma koşullarına, kirli havanın uzaklaştırılma parametrelerine bağlıdır.

Yuvarlak ve dikdörtgen

Yuvarlak ve dikdörtgen yapılar geometrik şekilleriyle ayırt edilir. İlk seçeneğin avantajı, girdap akışı riskinin olmamasıdır. Gürültü seviyesi burada daha düşüktür. Bu tür kanallar daha çok endüstriyel tesislerde kullanılmaktadır.

Konut binaları için dikdörtgen bir tasarım daha iyidir. Yüksek akış kapasitesi sayesinde iyi havalandırma sağlar. Böyle bir sistemi kaplama malzemesinin altına gizlemek daha kolaydır. Duvara sıkı oturması nedeniyle ürün çok fazla kullanılabilir alan kaplamaz.

Nadir durumlarda, bir klima sistemi oluşturmak için üçgen bir enine kesitin elemanları kullanılır. İç mekan için önemlidirler.

Sert ve esnek

Plastik borulardan yapılmış sert bir kanal örneği

Sert hava kanallarının farklı şekilleri vardır: yuvarlak, kare, dikdörtgen. Yapının imalatı için alüminyum, paslanmaz çelik ve polimer malzemeler kullanılmaktadır. Esnek seçenekler sadece yuvarlak şekildedir. Alüminyum, tekstil, PVC'den yapılmıştır. Ürüne ek sertlik kazandırmak için tel kullanılır. Etkili bir sistem, her iki kanal sistemini birleştirir.

Hava kanalları duvarın içinde veya dışında bulunur. İlk seçenek, büyük bir yapıda bir havalandırma bacasıdır. Yerleşim alanlarında kullanılır. Tasarımın her zaman önemli olmadığı endüstriyel veya teknik alanlar için harici bir kanal daha uygundur.

Boyutlar ve kesit şekli

Plastik hava kanalları boyut ve şekil bakımından farklılık gösterir. Kesit çapının seçimi, havalandırılan alanların iç hacimlerine ve içerideki insan sayısına bağlıdır. Buna göre, havalandırma kanalının çapı ne kadar büyükse, birim zamanda çıkarabileceği hava hacmi o kadar büyük olur.

SNiP hükümlerine göre, konut dairelerindeki hava döviz kurları en az 30 metreküp olmalıdır. saatte kişi başı m. Doğal havalandırma ile 15 cm çapında bir boru ile bir saatte bu kadar hava uzaklaştırılabilir.

Yapı malzemeleri iç pazarında 10 ila 20 cm çapında plastik havalandırma kanalları sunulmaktadır.Dikdörtgen havalandırma kanalları için en yaygın boyutlar 10 x 5.5 cm ila 20.4 x 6 cm arasındadır, bazı durumlarda plastik hava kanalları borular ve daha büyük çaplar yapılabilir.

Örneğin, büyük alışveriş ve eğlence merkezlerinde, eğitim ve idari binalarda havalandırma sistemlerinin düzenlenmesi için.

Kesit tipine göre polimer hava kanalları yuvarlak veya dikdörtgendir. Uzmanlara göre aralarında temel bir fark yok. Her ne kadar yuvarlak havalandırma kanallarından havanın daha hızlı çıkarıldığına inanılsa da, içlerinde dikdörtgen olanların aksine, viraj yerlerinde daha az türbülanslı girdaplar oluşur.

Maliyet açısından hava kanalları için bu iki seçeneğin de pek bir farkı yoktur.Bazen elips şeklinde yapılmış plastik hava kanalları bulabilirsiniz.

Kaynak yöntemleri

İşlem pahalı olduğu için zanaatkarlar genellikle hava kanallarını kaynakla birbirine bağlamak zorunda kalmazlar. Bu yöntem, yapının sıkılığına özel gereksinimler getirildiğinde kullanılır. Kaynak işlemi manuel veya mekanize olabilir.

Manuel

Malzeme kalınlığı 1,5 mm'den fazla ise elektrik ark kaynağı kullanılır. Metal 0,8 mm kalınlığında ise gaz ekipmanı gereklidir. İkinci yöntem nadiren kullanılır.

Mekanize

Mekanize kaynak yöntemi yarı otomatik veya otomatik olabilir. İşletmelerde kullanılır.

Plastik kanalın optimal kesitinin hesaplanması

Havalandırma sisteminin kurulumuna geçmeden önce, etkili hava değişimi için gerekli olan performansını dikkatli bir şekilde hesaplamalısınız. Bu hesaplama tasarım aşamasında bile yapılır ve bir dizi faktöre dayanır - binanın iç alanının hacmi, içindeki kişi sayısı, vb.

Her bina türü için hava değişim hacmi, 2003 tarihli 41.01 sayılı SNiP ve ayrıca MGSN No. 3.01.01 hükümleri ile düzenlenir. Bu yönetmeliklere göre, konutlar ve evler için ortalama hava döviz kuru kiracı başına saatte 50-60 metreküptür ve asgari oran kişi başına saatte en az 30 m3'tür.

Havalandırma sistemlerinin gerekli performansını hesaplamak için birkaç formül de vardır:

• Kiracı sayısına göre: MV = Kl x R. normal, burada MV havalandırma sisteminin kapasitesidir, Kl dairede sürekli olan kişi sayısı, R. Norm. - Saatte kişi başına standart hava tüketimi (30 ila 60 metreküp / saat).
• Hava döviz kuruna göre: Мв = Кр. x S x H, burada MV havalandırma sisteminin gücüdür, Kr. - hava değişim oranı, S - havalandırılan binaların toplam alanı, H - tavanların yüksekliği. Çokluk, oturma odaları için 1-2, ofisler ve diğer kamu binaları için 2-3 oluşturan sabit hesaplanmış bir değerdir. Hesaplamaların nihai değeri, havalandırma sisteminin gerekli kapasitesi m3 / saat cinsinden ifade edilir.

Belirli bir bina için gerekli havalandırma gücünün değerini aldıktan sonra, aşağıdaki formüle göre yapılan hava kanalının kesitini hesaplamaya devam ediyoruz:

Sc. = L x sabit. / V

Sc. - aranan kesit alanı, L - tesislerdeki hava akış hızı (saatte m3); const. - 2.77'ye eşit sabit değer; V, hava kanalı içindeki hava akış hızıdır.

Bağlantı türleri

Havalandırma borularının birbirine bağlanması kaynaklı veya flanşlı bir yöntemle gerçekleştirilir. Ek olarak, elemanlar bir bandaj, meme ucu veya manşon ile sabitlenebilir.

Kaynaklı

Hava kanalının parçalarını metal ise kaynak yaparak bağlamak mümkündür, duvarlarının kalınlığı 1,5 cm'yi aşar Bu yöntem en çok zararlı gazların biriktiği endüstriyel tesislerde kullanılır. Bu durumda dikişler mümkün olduğu kadar sıkı olmalıdır. Galvanizli malzemeler için, dikiş alanında korozyonu önlemek için son derece profesyonel kaynak gereklidir.

Meme ucu

Bir nipel, ortasında yükseltilmiş bir nervürü olan bir borunun bir parçasıdır. Ana yapıya yerleştirilir. Sabitleme için aynı nervür kullanılır. Kanalın başka bir bölümü ürün üzerine konur. Derz metalize bant ile kapatılır.

Nipel bağlantısı bir manşon kullanılarak gerçekleştirilir. Çapı ana borudan daha büyüktür. Bağlantı, 2 yapısal parçayı birleştirebilir. Bu durumda çıkıntı, elemanın iç yüzeyindedir. Bu yöntem yuvarlak kanalları bağlamak için kullanılır.

Flanşlı

GOST'a göre borular flanş yöntemi kullanılarak bağlanabilir.Parçaları sabitlemek için nokta veya katı kaynak kullanılır. Flanşlar, kendi aralarında somun ve cıvataların yanı sıra perçinlerle sabitlenir. Kaynağın güvenilir şekilde sızdırmazlığını sağlamak için üzeri boyanmalıdır. Çelik elemanlar arasına bir sızdırmazlık contası yerleştirilmiştir. Etkili olmasına rağmen, flanşlı kanal bağlantıları emek yoğun ve pahalıdır.

Bandaj

Yapıya katılmanın bandaj yöntemi kimya endüstrisi işletmelerinde talep görmektedir. Eklemin yüksek güvenilirliğini sağlar, ancak üretim sürecinin kendisi pahalıdır, bu nedenle ev içi kullanım için popüler değildir. Bandaj, bağlantı dikişinin üzerine takılır. Bundan önce, uçlar flanşlama gerektirir. Bandaj alanı, kimyasal olarak inert bir dolgu macunu ile doldurulur. Bu yöntem, plastik kanalları birbirine bağlamak için kullanılır.

Yastıklama malzemesi türleri

Havalandırma sistemleri elemanlarının montajında ​​kullanılan contalar sızdırmazlık açısından önemli bir rol oynar.

Bu nedenle, en uygun malzemenin kullanılması veya özel sızdırmazlık bileşiklerinin kullanılması önemlidir.

Derz sızdırmazlığı için en yaygın kullanılanlar şunlardır:

1. Asbest kordonu (GOST 1779-83). Kurulum sırasında + 400 ° C'den fazla olmayan bir yüzey sıcaklığında sızdırmazlık için kullanılır. Üreticiler bu ürünleri 0,7-32 mm kalınlığında sunmaktadır. Conta yapmak için istenilen uzunlukta bir kordon kesin ve flanşın üzerine yerleştirin. Daha sonra, cıvataları asbest contasından geçirin, böylece dişler her iki tarafta da kıvrılır. Kabloyu kuru bir yerde saklayın.
2. Gözenekli kauçuk. Masif kauçuktan yapılmıştır ve yüksek darbe emici ve sızdırmazlık özelliklerine sahiptir. Yapı malzemeleri pazarında sunulan gözenekli kauçuk, ısıya (+ 140 ° C'ye kadar), yağa ve benzine dayanıklı olmanın yanı sıra agresif ortamlara da dayanıklı olabilir. Her türden kauçuk, niteliklerini eksi 30 ° С ile + 50 ° С arasında korur.
3. PRK. 6 mm'ye kadar kalınlığa ve 50 mm'ye kadar genişliğe sahip bir bant şeklinde polimer tipi bir malzeme. Bant flanş aynası üzerine yerleştirilir, bağlantı cıvatalarının delikleri delinir ve sıkılır. Bu malzemenin dezavantajı yüksek sertliğidir, bu nedenle cıvatalar için olan deliklerin bir çengel ile delinmesi gerekir.
4. STUM. Polimerlerden yapılmış ısıyla büzüşen manşetler. Üreticiler 130-355 mm çapında ürünler sunmaktadır. - 40 ° С - + 60 ° С sıcaklık aralığında kullanılırlar.
5. "Buteprol". İçinden + 70 ° C'ye kadar ısıtılan hava akışının geçtiği yuvarlak hava kanallarındaki örtü tipi bağlantılar için kullanılan kurumayan bir bileşik.
6. Guerlain. Dokumasız tip malzemeden sertleşmeyen düz bant. + 40 ° С'den yüksek olmayan bir sıcaklıkta flanş tipi bağlantı ile kullanılır. 12 m uzunluğunda ve 80-200 mm genişliğinde bant şeklinde üretilmektedir.
7. Gelan. Kurumayan veya sertleşmeyen sentetik mastik. Havalandırma ekipmanlarının sızdırmazlığı için çok uygundur.

Sızdırmazlık contalarının sızdırmazlığına ek olarak, esas olarak cıvata, somun, perçin içeren hava kanallarını bağlarken bağlantı elemanları kullanılır. Boyutları standartlaştırılmıştır, üretim malzemesi düşük alaşımlı veya galvanizli çeliktir. Tek tek ekipman parçalarını monte etmek için bazen konik dişli çelik kendinden diş açan vidalar kullanılır.

Kullanılmış ekipman ve malzemeler

Kanalların veya kaynaklı bir bağlantının nipel bağlantısını oluşturmak için aşağıdaki aletler ve malzemeler gereklidir:

• paslanmaz çelik;
• şerit metre, işaretleyici;
• çekiç, pense;
• kötülük;
• metal kesmek için aletler;
• dolgu macunu ve uygulaması için bir tabanca;
• kaynak makinesi;
• karşılık gelen çaptaki boru parçaları.

İnşaat montaj teknolojisi en küçük ayrıntısına kadar izlenmelidir. Kanalın parçalarını sızdırmazlık olmadan birleştirirseniz, sistemin işlevselliği bozulur. Yapının davlumbaza bağlantısı, tüm parçaların çapı dikkate alınarak gerçekleştirilir. Hava kanalının montajından önce çizimi yapılır.

Hava kanalları üretiminde plastiğin avantajları

Polimer malzemelerden dökülen havalandırma kanallarının en yakın rakiplerine göre bir dizi avantajı vardır - çelik hava kanalları.

Plastik havalandırma sistemlerinin temel avantajları arasında şunlara dikkat edilmelidir:

• Plastiğin metale göre en büyük avantajı% 100 nem direncidir. Sonuç olarak, polimer hava kanalları, yüksek nem oranına sahip odalarda - banyolar, banyolar, saunalar, yüzme havuzları - on yıllarca çalışabilir. Bu aynı zamanda, havalandırma kanallarının su geçirmezliğini sağlama ihtiyacının olmaması nedeniyle bu tür tesislere havalandırma sistemlerinin kurulum maliyetini de azaltır.
• Bütçe maliyeti. Polimer ürünlerin fiyatı genellikle galvanizli çelik sacdan yapılmış aynı uzunluktaki hava kanallarına göre 2-3 kat daha düşüktür.
• Plastik kanalların iç kısmının daha pürüzsüz yüzeyi, içlerinden daha hızlı hava akışına izin verir. Sonuç olarak, polimerlerden yapılan havalandırma sistemlerinin performansı, metal muadillerine göre çok daha yüksektir.
• Malzemenin hafifliği ve üretilebilirliği sayesinde montaj kolaylığı. Polimer kanalları doğrudan kurulum yerinde gerekli uzunluklarda kesmek mümkündür ve bunları birleştirmek için özel bir alet gerekmez.
• Malzemenin çevre dostu olması. Havalandırma kanallarının üretiminde kullanılan polimerler, çalışma sırasında havaya herhangi bir toksik madde yaymaz. Bu nedenle yatak odası veya çocuk odası gibi odalarda bile plastik hava kanallarının kullanılmasına izin verilir.

Not! Polimerik malzemelerin tek dezavantajı, yüksek sıcaklık ve açık ateş korkusudur.

Kaynaklı hava kanalları bağlantısının avantajları ve dezavantajları

Kaynaklı bağlantı tek parçadır ve ek sabitleme elemanları gerektirmez. Aşağıdaki avantajlara sahiptir:

• büyük boyutlu yapılar üretme yeteneği;
• döküm elemanlara kıyasla ağırlıkta azalma;
• eklemin yüksek mukavemeti ve güvenilirliği;
• iç koşullarda nispeten düşük emek yoğunluğu.

Artık gerilme genellikle kaynaklı bağlantıda meydana gelir. Bu durumda metalin teknik özellikleri değişir ve sonunda gücünü kaybeder. Kaynak beceriksizce kullanılırsa, dikişler kusurlu olabilir. Cihaz kullanıldıktan sonra derzler görsel olarak ve aletler yardımı ile kontrol edilmelidir. Isıdan etkilenen bölgedeki metalin yerel olarak ısınması, malzemenin mekanik özelliklerini değiştirebilir.

Plastik ve esnek hava kanalları nasıl bağlanır

Plastik havalandırma borularının montajı zor değildir. Plastik sistemlerin montajı için üreticiler, standart boyutlardaki hava kanallarına uygun özel olarak seçilmiş bağlantı parçaları ve adaptörler üretirler. Bu konektörler basitçe birbirine takılır ve silikon ile kaplanır.

Oluklu kanallar şeklindeki esnek dirsekler, "alüminyum" bant, vidalı bağlantılar veya normal kelepçelerle bağlanır.

Kompresör muslukları, metal veya plastik olabilen hızlı açılan kaplinler ve bağlantı parçalarıyla bağlanır.

Uygulama kapsamı

Herhangi bir odada hava kanallarını davlumbaza bağlamanız gerekir.Kaynaklı bağlantılar, dumanı gidermek, neme doymuş havayı veya asit dumanlarını hareket ettirmek için sistemlerde kullanılır. İçeride yüksek basınçlı veya dolaşan sıcak hava kütleli yapılarda gereklidir.

Bu tür bir bağlantı bodrum katlarında, çatı katlarında kullanılır. Konut ve teknik tesisler için uygundur. Bu tip hava kanalları tesisatı yanmaz, dayanıklı ve sızdırmazdır.

Kanalın kaynaklı bağlantısı iyi havalandırma sağlar. Ancak, iş kesinlikle talimatlara göre yapılmalıdır.

Havalandırma boru hatlarının montajı

Bir ön havalandırma tasarımı geliştirildi, gelecekteki sistemin parametreleri hava miktarı ve kanallardaki hareketinin hızı ile hesaplandı. Ekipman ve bileşen parçalarının özellikleri belirlenir, satın alımlar yapılır. Havalandırma borularının montajı, güzergah işaretlendikten sonra ve havalandırma ve iklimlendirme ile ilgili SP 60.13330 ve 73.13330.2012 kurallarına uygun olarak yapılır.

Boru hatlarını monte ederken aşağıdaki noktalara dikkat edilmelidir:

• oluklu kolları tamamen gerin;
• sarkmayı önleyin, aksi takdirde havalandırma sistemindeki basınç kaybolur;
• Statik yük oluşumunu önlemek için hava kanallarını toprakladığınızdan emin olun;
• dikey mesafe 2 kattan fazlaysa yalnızca sert borular döşeyin (bu gereklilik bodrumlar, beton yapılar ve hava kanallarının zemiyle birleştiği yerler için geçerlidir);
• borunun ≥2Ø'ını döndürürken yarıçapı döşeyin;
• duvar geçişlerinde özel metal adaptörler ve manşonlar kullanın.

Çalışma sırasında dikkatli olunmalı ve kaza sonucu hasar durumunda bölüm değiştirilmelidir. Hava kanalları duvarlara ve tavana sabitlenir. Aynı zamanda, boruların merkez hattının yatak yüzeyine göre paralelliği korunur. Havalandırma sisteminin kurulum ve çalıştırma kurallarına uygunluk, herhangi bir odada rahat bir mikro iklim sağlayacaktır.

Çeşitli davlumbaz tasarımlarının montajı

Çoğu apartman binası, bir mutfak davlumbazının ortak bir havalandırma kanalına bağlanmasını sağlar, ancak teknik olarak bu her zaman mümkün değildir. Genel havalandırmaya yönlendirilmeden mutfak için davlumbazlar, kurulumları için tek koşul, yakındaki bir elektrik prizinin varlığıdır.

Duvara yerleştirilmiş otonom havalandırma sistemi

Apartman binalarında havalandırma deliği her zaman sobanın hemen yakınında bulunmaz. Bazen çıktı için alüminyum esnek bir kılıf veya kutu olan uzun bir kanal kullanmanız gerekir.

Dairesel bir kanal kullanma

Havalandırma kanalı için dikdörtgen kutu

Hava kanalı olarak bir oluklu boru kullanıldığında, güç kaybının% 30 olabileceği, aynı durumun çok sayıda dönüş durumunda olduğu fark edilmiştir.

Kurulum sırasında, egzoz davlumbazını, kanal borusu en küçük uzunluğa sahip olacak ve tüm kıvrımlar geniş bir açıda olacak şekilde konumlandırmak önemlidir.

Tavan altında havalandırma kanalı

İlgili makale:

Egzoz kanalı, mutfağınızda kullanılıyorsa asma tavanın arkasına veya gizlenmesi için doğrudan mutfağa olabildiğince yakın setin üzerine yerleştirilebilir.

Kanal Döşeme Seçenekleri

Havalandırma çıkışlı mutfaklar için aspiratör, yalnızca bu havalandırma deliği tek değilse kullanılmalıdır. Tipik evlerde, normlara göre, egzoz delikleri banyolara, banyolara ve mutfaklara verilir. Mutfak açıklığını bir davlumbazla kapatırsanız, yalnızca çalışan bir fan durumunda işlevlerini yerine getirecektir.Davlumbazın kapatılması durumunda banyodaki havalandırma delikleri hava değişim işlevini üstlenir. Çıkışlardan biri neredeyse hava değişim sisteminden dışlandığından, yeterli havalandırma için sabit bir besleme organize edilmelidir.

Birkaç havalandırma açıklığının varlığında hava değişiminin organizasyonu

Tek mutfak havalandırması varsa, tüm dairedeki hava değişimi bozulacağından, mikro iklim ve aile üyelerinin sağlığı önemli ölçüde bozulacağından, yerleşik havalandırmanın kullanılması sakıncalı olacaktır.

Mutfakta aspiratör

Gömme bir davlumbaz, aşağıdaki durumlarda bir daire için ideal bir çözüm olacaktır:

Mutfağın iç kısmındaki hava kanalı: tasarım ve maskeleme olanakları

Her havalandırma kanalı modeli iç mekanda iyi görünmeyecektir. Bu bağlamda, mutfak ünitesinin veya duvarların rengine boyanabilen plastik borular daha iyi bir seçenektir. Oluklu modeller renklendirici maddeler yardımıyla geliştirilemez, bu yüzden onları maskelemek için bazı püf noktaları bilmeniz gerekir.

Havalandırma borusunu gizlemek için dekoratif bir alçıpan kutuyla kaplayabilirsiniz. Başlangıç ​​olarak, hava kanalının üstündeki duvara tutturulmuş metal bir çerçeve yapılır, ardından alçı levha ile kaplanır ve zevkinize göre dekore edilir.

Bu yöntemin avantajı, bir kutunun yardımıyla, örneğin yerleşik bir yapıya sahipse veya iç kısma uymuyorsa, başlığı da gizleyebilmenizdir. Yapı dekoratif sıva, boya, seramik karolar veya duvar kağıdı ile - hayal gücünüz için yeterli olan herhangi bir şekilde dekore edilebilir.

Süslemelerin sayısı ile aşırıya kaçmamalısınız, çünkü kutunun görevi havalandırmayı gizlemek ve kendine odaklanmak değil.

Alçıpan yerine plastik profiller de kutu oluşturmak için kullanılabilir. Örneğin tavanın tasarımında zaten plastik elemanların bulunduğu bir iç mekanda iyi görünecekler. Kanal boruları satan bir mağazadan genellikle plastik bir kutu satın alınabilir. Bu durumda duvara güvenle takılabilen hazır bir yapı alacaksınız.

Boruyu mutfak mobilyası ile maskelemek için birkaç seçenek vardır. Tavanın altına döşenen kanalı gizlemek için, üst kısımda bir gölge yaratacak ve borunun görünür kısmını gizleyecek çıkıntılı bir siperliği olan bir kulaklık satın alabilirsiniz.

Daha güvenilir bir seçenek, hem davlumbazın kendisini hem de iletişim borularını monte etmenin mümkün olacağı ayrı bir mutfak dolabını yönlendirmektir.

Yerleştirme türüne göre havalandırma

Havalandırma sistemleri, genel değişim ve yerel değişim için yerleştirme türüne göre farklılık gösterir. Bu türlerden hangisinin seçileceği, sistem için ayarladığınız görevlere bağlıdır.

Yerel egzoz havalandırmasının özgüllüğü

Yerel hava değişimi, bireysel odalar veya bu odalardaki bireysel noktalar için tasarlanmıştır. Böyle bir sisteme örnek bir davlumbazdır. Buharla doyurulmuş atık havayı sobanın üzerinden alır ve sokağa veya bir apartmanda ortak bir havalandırma kanalına götürür.

Banyo ve tuvaletin böyle bir hava değişim sistemine çok ihtiyacı var. Direkt hava arıtmanın yanı sıra havalandırma kanalı bu odalarda nemden kurtulmaya yardımcı olur.

Bodrumlarda, garajlarda ve bodrumlarda yerel sisteme ihtiyaç vardır

Bu tip havalandırmanın kazan dairelerine kurulması özellikle önemlidir. Böylece kazanın acil durdurulmasıyla bile evinizin güvenliği garanti altına alınacaktır.

İlgili makale:

Nedir, genel havalandırma ve nerede kullanılır

Tüm oda ve binada atmosferi yenileme ihtiyacı varsa genel havalandırma kullanılır.Bu sistem, yapı boyunca taze hava akışını eşit olarak yeniden dağıtır. Düzgün tasarlandığında, verilen ve çıkan hava hacimleri dengede olmalıdır. İstisnai durumlarda, tesisler insan sağlığına zararlı toksik maddeler veya gazlarla çalışıyorsa, beslenen hava hacimleri giden akış göstergelerini aşabilir.

Atmosferin doğru şekilde yeniden dağıtılması, ısı kaybını önler. Genel değişim havalandırma sistemleri, daha önce açıkladığımız gibi besleme veya egzoz olabilir.

Duman ve havalandırma kanallarının montajı

Herhangi bir kanal çatıda bir boru ile bitmelidir. Çoğu, borunun doğru tasarımına, her şeyden önce itme gücüne ve ikinci olarak tüm kanalın hizmet ömrüne bağlıdır.

Borunun çalışması için gereklilikler, doğrudan itme ve ters itme olmamasını sağlamaktır. Bu işin kusursuz olması için doğru tasarım çözümünü seçmeniz ve boru yüksekliğini belirlemeniz gerekir.

Boru yüksekliği

Minimum boru yüksekliği, düzenleyici belgelerde belirtilmiştir. Çoğu zaman, bunun için, yüksekliğin borunun sırttan uzaklığına bağlı olduğu bir şema kullanılır. Bu durumda sırt borusu ve ona 1,5 metreden daha yakın olanın mahyadan 50 cm daha yüksek olması gerekir Sırttan 1,5 - 3 metre uzaklıkta bulunan borunun yüksekliği bundan daha düşük olamaz. Son olarak, daha uzaktaki boruların yükseklikleri, sırttan çekildiğinde ufkun 10 derece altında bir çizgiye ulaşmalıdır.

Aşağıdaki durumlarda borunun yüksekliği artırılmalıdır:

• Evin bulunduğu yerde rüzgarın varlığı;
• Düz bir çatı üzerinde yüksek korkuluk;
• Projeye göre baca, bitişik binaya göre daha alçaktır.

Aynı zamanda, baca yüksekliğini süresiz olarak artırmak gerekli değildir - güçlü taslak yakıt tüketimini artıracaktır.

Çatıda ikinci bir ışık varsa veya hava çıkışı için sağlanan diğer açıklıklar varsa, teknik katta çatının altındaki havalandırma kanallarının açılmasına izin verilir.

Konuyla ilgili sonuçlar ve faydalı video

Aşağıdaki videodan hayran yükselticinin yerleşimi ve anlamı hakkında daha fazla bilgi edinebilirsiniz:

Evde rahat bir ortam, özel konut sahiplerine standart kanalizasyon havalandırma teknolojisine dikkat etmelerini öneren ana faktördür.

Bu yöntemi uygulamak veya basitleştirilmiş bir havalandırma düzeninden memnun olmak, doğrudan ev sahiplerinin kararına kalmıştır. Gereksiz inşaat planları bir kuruş "uçup gidiyor". Doğru, her zaman rahatlık için ödeme yapmanız gerekir.

Evinizin kanalizasyon sistemi için bir havalandırma yükseltici kurmayı mı düşünüyorsunuz? Belki makalemizi okuduktan sonra hala cevaplanmamış sorularınız var? Tavsiye isteyin - mühendisimiz size yardım etmeye çalışacaktır.

Yoksa kendi ellerinizle düzenlenmiş basit kanalizasyon havalandırmasını zaten kullanıyor musunuz? Bize hangi şemayı uyguladığınızı, tasarımda hangi zorluklarla karşılaştığınızı ve yükselticinin verimliliğinden memnun musunuz - yorumlarınızı bırakın, bu makalenin altındaki bloğa bir fotoğraf ekleyin.

Neden her insan kanalizasyonun çatıya neden getirileceğini bilmiyor. Bu arada, tuvalette hoş olmayan bir kokuya neden olabilen, kanalizasyon borularının atmosferle iletişiminin olmamasıdır. Başlangıç ​​olarak, SNiP 2.04.01-85 * "Binaların dahili su temini ve kanalizasyonuna" bir göz atalım:

Madde 17.18 şunları söylüyor:

Atık suyu harici kanalizasyon şebekesine tahliye eden evsel ve endüstriyel kanalizasyon şebekeleri, egzoz kısmı çatıdan veya binanın prefabrik havalandırma bacasından bir yüksekliğe getirilen yükselticilerle havalandırılmalıdır, m:

• düz, kullanılmamış bir çatıdan ………. 0.3
• kırma çatı ……………………………………. 0.5
• işletilen çatı ………………………. 3
• prefabrike havalandırma bacasının kırpılması ... .. 0.1

Kanalizasyon havalandırmasına neden ihtiyacımız var? Özetle, evdeki kanalizasyon sisteminin kendisi ve su sızdırmazlığı hakkında. İster lavabo, lavabo, duş kabini veya tuvalet olsun, her sıhhi tesisat armatüründe, kanalizasyon borusunun karakteristik bir kıvrımı vardır, içinde suyun her zaman bulunması gereken bir "diz".

Kanalizasyon borusundan gelen kokuların tuvalete veya mutfağa girmesini engelleyen bu su tabakasıdır. Şimdi kanalizasyon sisteminin yapısı hakkında şematik olarak:

Bir evin 3. katındaki birinin klozetten su akıttığını düşünelim (5). Kanalizasyon yükselticisinden (2) geçen beş litrelik bir damla su veya tam olarak su olmaması, arkasında bir boşluk yaratır. Bir seyrekleşme bölgesi varsa, hava her yönden ona yönelir. Ve aynı kötü şöhretli egzoz havalandırması veya "fan" borusu (1) varsa iyi olur. Bir vakum oluşturulduğunda, çatıdan gelen hava hızla boruya girecek ve basınç dengelenecektir. Borulardan tasarruf etmek isteyen ve çatıyı delmek istemeyen birçok inşaatçı, en üst kattaki kanalizasyon yükselticisine bir fiş takar. Bu durumda, borudaki havanın geleceği hiçbir yer yoktur ve üçüncü kattan gelen bu damla, ikinci kattan uçarak su kilitlerinden suyu emer. Buna "su mührünü kırmak" denir. Duşlar ve merdivenler bu fenomene özellikle duyarlıdır - içlerinde su sızdırmazlığının boyutu minimumdur. Ancak, çatıda boru olmadan yapmanın bir yolu var. Çıkış - havalandırma (vakum) kanalizasyon vanası.

Vana içindeki yükselticide bir vakum oluştuğunda perde geri katlanır, vana anında havayı emer ve perde geri kapanarak kanalizasyon borusundan gelen kokuların odaya girmesini engeller. Bununla birlikte, bir kanalizasyon vakum valfi çok güvenilir bir cihaz değildir. Başarısız olabilir veya tozla tıkanabilir. Bu nedenle, yükselticiyi havalandırmanın en güvenilir yolu çatıya çıkmaktır. Yükseltici çıkış parçalarıyla ilgili düzenleyici belgelerde çeşitli gereksinimler vardır. Kanalizasyon yükselticilerinin egzoz kısımları, pencere ve balkonlardan en az 4 metre uzakta bulunmalıdır. Kanalizasyon yükselticilerinin fan parçalarını havalandırma sistemleri veya bacalara bağlamayın. Yukarıdan birkaç kanalizasyon yükselticisini bir egzoz parçasıyla birleştirmek mümkündür, ancak çapı yükselticinin kendisinin çapından daha az olamaz. Çoğu bina için yükselticilerin çapı ve buna bağlı olarak egzoz parçaları - 110 mm çapında borular. Bağlı egzoz parçaları ile döşenmelidir

Rahat yaşam koşulları yaratmak için özel bir evde kanalizasyon havalandırması yapılmalıdır. Tesislerde hoş olmayan kokuların olmamasını sağlar. Her sıhhi tesisat cihazı, içinde suyun sürekli olarak bulunduğu kavisli bir boru olan bir sifon içerir.

Sonuç olarak, fosseptik veya septik tankın yanından bir hidrolik conta oluşturulur. Bu, istenmeyen kokuları gidermenin ilk adımıdır.

Bununla birlikte, örneğin bir klozetten, banyodan büyük bir eşzamanlı su tahliyesiyle, kanalizasyon borusunda bir vakum oluşur, yani basınç keskin bir şekilde düşer. Sonuç olarak, sifonlardan gelen su boruya girebilir ve daha sonra septik tanktan gelen hava için hiçbir engel kalmaz.

Özel bir ev iki veya daha fazla kattan oluşuyorsa ve her birine banyolar monte edilmişse, farklı katlardan eşzamanlı boşaltma ile sifonlardan su emmenin etkisi artar.

Bu nedenle, kanalizasyon borusunu çatıdan dışarı çıkarmak gerekir.Yüksekliği, zemin seviyesinden en az dört metre olmalıdır. Bu durumda

:

• boşaltma sırasında bir hava kilidi oluşturulmayacaktır,
• hidrolik contalardaki su yerinde kalacaktır,
• hoş olmayan kokuların olmaması garantilidir.

Bu tür borulardan havalandırma yapmak zor değildir ve inşaat ve onarım konusunda temel becerilere sahip olan hemen hemen tüm erkekler tarafından kullanılabilir.

Tek katlı bir evde havalandırma borusunun çapı 50 milimetre olabilir ve diğer binalarda en az 110 milimetre olmalıdır.

Kışın şiddetli don olan bölgelerde, çıkışlarında don ve buz oluşumunu önlemek için borular yalıtılmalıdır.

Benzer şekilde, bir kır evinin birkaç katından geçen kanalizasyon yükselticisi için havalandırma yapılır. Kanalizasyon sisteminin havalandırma ekipmanı, sıradan bir çok katlı şehir binası örneğinde görülebilir.

Orada yükseltici evin tüm katlarından geçer ve çatıda görüntülenir. Tavandan borunun ucuna kadar olan mesafe yaklaşık bir metredir.

... Bu önlemler, evdeki hoş olmayan kokuların giderilmesinde ikinci adımı oluşturur.

Havalandırma vanası kurulumu

Üçüncü bir ek aşama da var - havalandırma vanasının montajı.

Her evde bulunması kolay malzemeler kullanarak kendiniz bir havalandırma valfi yapabilirsiniz. Bu gerektirir:

• otomatik bir koldan ve 45 mm uzunluğunda kendinden diş açan bir vidadan bir yay bulun;
• plastikten yapılmış (kutular için plastik bir kapak uygun olabilir), kendinden kılavuzlu bir vida için ortada bir delik bulunan yaklaşık 50 milimetre çapında bir daireyi kesmek gerekir;
• ince köpük kauçuktan, öncekinden biraz daha büyük bir çapa sahip aynı daireyi yapmanız gerekir;
• bu iki daire birbirine yapıştırılmalıdır;
• daha sonra, aralarında 25 milimetre mesafe olacak şekilde, 5 milimetre boyutunda uçta delikler açmanız gerekir. O zaman bir bız ile bir delik açmanız ve kendinden kılavuzlu bir vidayı vidalamanız gerekir;
• kendinden kılavuzlu vidayı sökmek ve valf yapısını monte etmek gerekir.

Vana, kanalizasyon borusuna tüm sıhhi tesisat armatürlerinin üzerine monte edilmelidir.

Kapatıldığında, septik tanktan gelen hoş olmayan koku ve gazların oluşmasını önleyecek, boşaltıldığında kısa bir süre açılarak borudaki basıncı geri kazandıracaktır.

İlk katların pek çok sakini bazen böyle bir sorunla karşı karşıyadır: bodrumdaki kanalizasyon borusu tıkanmıştır ve kademeli olarak üst katlardaki tüm kanalizasyonlar tuvalete dökülür.

Bunu önlemek için bir cihaz var - bir kanalizasyon vanası.

Tuvalet çıkışına yerleştirilir ve su boşaltıldığında açılır. Diğer zamanlarda kapalıdır ve kanalizasyon ve gaz arızası durumunda kanalizasyonun odaya girmesini engeller. Bu tür cihazları kendi elinizle yapmak oldukça zordur, bu yüzden mağazalarda satılmaktadır. Kanalizasyon vanalarının fiyatı düşük ve ekonomiktir.

Kanalizasyon sistemlerinin havalandırılması için temel kurallar

İki katlı bir evin kanalizasyon sisteminin havalandırılması zorunludur. Banyolarda istenmeyen kokuların oluşmasını engeller. Evde birkaç yükseltici varsa, bunlar tek bir havalandırma sisteminde birleştirilebilir.

Özel bir evde havalandırma boruları döşemek için belirli kurallar vardır:

• otonom bir kanalizasyon sistemi yükselticiler kullanıldığında daha kolay çalışır;
• baca çatıya en az bir metre yükseklikte yerleştirilmelidir;
• birkaç havalandırma sistemini bir araya getirirken, aynı çaptaki boruların kullanılması gerekir, daha sıklıkla 50 veya 110 milimetredir;
• kışın buz sıkışmalarına neden olabilecek yoğuşma oluşabileceğinden havalandırma borusunun çıkış kısmına bir davlumbaz takılmamalıdır;

Kanalizasyon havalandırmasını bacalar ve özel bir evin genel havalandırma sistemi ile birleştiremezsiniz.

• Çatının saçaklarının altına bir havalandırma borusu takılması tavsiye edilmez, çünkü kışın tavandan çıkan kar ve buz ona zarar verebilir;
• son katın balkon ve pencerelerinden havalandırma borusu en az dört metre mesafede olmalıdır.

Bir kır evinde uygun şekilde donatılmış bir kanalizasyon havalandırma sistemi, normal bir rahat yaşam seviyesi sağlayacak ve hoş olmayan kokuların ve gazların binaya girmesini önleyecektir.

Bir fan yükselticisine, lağımı çevreye bağlayan bir boru denir, yani. atmosfer. Uygulamada, bu, çatı katından çatıya çıkan kanalizasyon yükselticisinin bir devamı gibi görünüyor.

Bu nedenle, fan yükselticisine havalandırma da denir. Peki kanalizasyon sisteminin neden havalandırmaya ihtiyacı var? Yeni başlayanların çoğu yanlışlıkla kanalizasyondaki hoş olmayan kokuları ortadan kaldırdığına inanıyor, ancak bu durumdan uzak.

Sorulan soruyu cevaplamak için, yükselticiden büyük miktarda atık akarken kanalizasyon sisteminde hangi süreçlerin meydana geldiğini düşünelim.

Bu durumda, boru hattı, büyük hacimde akan drenajların bir piston görevi gördüğü bir pompa gibi çalışır. Buna göre, kanalizasyon sistemindeki aşağı doğru hareketleri sırasında, kanalizasyonların üzerinde bir deşarj edilmiş basınç bölgesi belirir. Bu genellikle tuvaleti yıkadıktan sonra olur.

Tahliye edilen basınç, havalandırma yoluyla hava çekilerek normalize edilmezse, su tesisat armatürlerinden içeri hava emilir. Sonuç olarak, hidrolik conta en zayıf olduğu bölgede bozulur. Şunlar. su sızdırmazlığındaki su sisteme emilir.

Bir su sızdırmazlığının aslında kanalizasyondan odaya hoş olmayan bir kokunun girmesini önleyen bir su vanası olduğunu hatırlayın. Her sıhhi tesisat armatürü ile kanalizasyon arasına mutlaka monte edilen bir sifon içinde oluşturulur.

Bu nedenle, sıhhi tesisat armatüründen su sızdırmazlığını kırma sürecinde, çok katlı binalarda muhtemelen birçok apartman sahibine tanıdık gelen karakteristik bir "gurgle" duyulur. Bundan sonra, boru hattından gelen gazlar dışarıya serbestçe kaçmaya başladığından, odada hoş olmayan bir koku belirir.

Muhtemelen zaten tahmin ettiğiniz gibi, kanalizasyondaki basıncı eşitlemek için havalandırma yükselticisine ihtiyaç vardır. Mevcut SNiP'ye göre birden fazla katı olan tüm evlere kurulmalıdır.

Havalandırma eksikliğinin yalnızca hidrolik kilitlerin bozulmasına değil, aynı zamanda boru hattının açıklığının bozulmasına da yol açtığını unutmayın. Bu özellikle "yatak" alanında belirgindir.

Buna göre, fan borusunun herhangi bir şekilde sökülmesinden söz edilemez, çünkü bu yalnızca bir dizi soruna yol açacaktır.

Havalandırma kanalizasyon borularının kullanımına alternatif

Kanalizasyon havalandırma cihazı çok pahalı, zor ve hatta imkansızsa, vakum vanası kullanma olasılığını ciddi olarak düşünmelisiniz.

Vakum vanalarının tasarımı, montaj kuralları ve çalışma prensibi aşağıdaki gibidir:

• Vakum valfi sistemi, kanalizasyon yükselticisinin sonunda evin içine monte edilir.
• Valf, düşük dirençli bir yay ve kauçuk hava geçirmez bir contadan oluşur.
• Kanalizasyon sisteminde yükseltici boyunca hareket eden drenajlardan bir vakum anında, vana açılır ve odadan kanalizasyon sistemine hava verir, bunun sonucunda vakum söndürülür.
• Odadaki basınç ve sistem eşit hale geldikten sonra, valf yayı deliği kapatır ve böylece kanalizasyon borusu dışında belirli bir kokunun çıkmasını engeller.

Ancak ne yazık ki, vakum valf sistemlerinin huni boruları için tam teşekküllü bir yedek olmadığına dikkat edilmelidir: sonunda arızalanabilir ve tıkanabilir.Ayrıca sıhhi tesisat armatürlerinin sifonlarındaki su kuruduğunda vakum vanaları tamamen yardımcı olamaz.

Çek valfin doğrudan kanalizasyon yükselticisine montajı karmaşıksa, yükselticiye giden yatay borunun hemen hemen her bölümüne monte edilebilir.

Hidrolik vanalar, kanalizasyon sistemine takılan atık su alıcılarının istisnasız tümünün ayrılmaz nitelikleri olmalıdır.

İyi uygulanan bir kanalizasyon havalandırması bile, su sızdırmazlığı olmadığında yabancı kokunun tamamen yokluğunu garanti edemez.

Atık su alıcılarının çoğu (tuvaletler, duş kabinleri, bazı lavabo ve pisuar türleri) başlangıçta yerleşik hidrolik sifonlarla donatılmıştır, ancak bazı modeller ayrı bir satın alma ve böyle bir cihazın kurulumunu gerektirir.